شهید علیرضا موحد دانش در سال 1337 در تهران دیده به جهان گشود. در سال 1356 پس از اخذ مدرک دیپلم به خدمت سربازی رفت. در آنجا با ارتباط با برخی از عناصر اعتقادی، به روشنگری افکار سربازان پرداخت. در همان ایام به فرمان امام خمینی(ره) مبنی بر فرار سربازان از پادگان‌ها، از پادگان گریخت. در راهپیمایی‌ها و تظاهرات قبل از پیروزی انقلاب اسلامی دوشادوش مردم فعالیت می‌کرد. پس از استقرار نظام اسلامی در«کمیته انقلاب اسلامی شمیران» مشغول شد. با اوج گیری غائله کردستان، خوزستان و گنبد، به پادگان ولیعصر منتقل شد و در مقابله با گروه‌های ضد انقلاب در عملیات پاکسازی با توانمندی شرکت جست و افتخارها آفرید. سپس در عملیات های بزرگ و سرنوشت سازی چون «فتح المبین» و «بیت المقدس» شرکت نمود. حاج علی پس از پایان عملیات بیت المقدس همراه جمعی از دوستان به سوریه و لبنان عزیمت کرده، مدتی در لبنان کمر خدمت به مردم مسلمان لبنان بست و پس از بازگشت از لبنان به عنوان فرمانده تیپ سید الشهدا(ع) برگزیده شد. وی در عملیات «والفجر1» با مسئولیت فرمانده تیپ وارد عمل شد و به هدایت رزمندگان پرداخت. ایشان در عملیات «والفجر2» نیز با شوق زیادی شرکت ورزید؛ اما این‌بار با حالات و روحیاتی دگرگون به فرماندهی این عملیات پرداخت چرا که گویی به ضیافتی با شکوه دعوت شده است. بالأخره در همین عملیات به شدت زخمی می‌شود و با همان وضع و حال کشان کشان خود را به سیم تلفن صحرایی نیروهای دشمن رسانده، با دندان آن را جوییده و ارتباط عراقی‌ها را قطع می‌کند، در همان حال مورد هدف گلوله دشمن قرار گرفته، به آرزوی دیرینه‌اش که همان دیدار معبود در منصب عبد صالح بود، می‌رسد.