پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند:
اِنَّ لِرَبِّکُمْ فِی أَیّامِ دَهْرِکُمْ نَفَحاتٌ أَلا فَتَعَرّضُوا لَها (1)
همانا در طول عمر شما، نسیم های الهی وزیدن می گیرد، پس بیدار باشید و خود را در معرض این نسیم ها قرار دهید.

جنگ یکی از ابواب رحمت الهی بود که طی هشت سال بر روی ملت ما باز شد. در این مدت افرادی چالاک که مقصدی جز خدا و اهل بیت (ع) نداشتند بار خود را بسته و از آن نهایت بهره و استفاده را بردند. شهدا در راس دیگر رزمندگان ، وجود خود را مشحون از این نسیم رحمت الهی کردند. و دیگران نیز به حسب استعداد و لیاقت خود از این نعمت سود جستند. آنان که عشق و دلبستگی و معرفت بیش تری داشتند حظ و نصیب بیش تری بردند. برای همین هم بسیاری به راحتی می توانستند روی سیم های خاردار بخوابند تا دوستانشان پا روی آن ها بگذارند و عبور کنند و یا در میدان مین روی مین ها غلت بزنند که راه برای دیگران باز شود . و یا برای پذیرفتن ماموریت های سخت و سهمگین از یکدیگر سبقت بگیرند . امام خمینی (ره) در تکریم چنین رزمندگانی و تقبیح آنان که از کنار دوران جنگ به سادگی گذشتند فرمودند : بدا به حال آنانی که در این قافله نبودند! بدا به حال آنهایی که از کنار این معرکه بزرگِ جنگ و شهادت و امتحان عظیم الهی تا به حال ساکت و بی‌تفاوت و یا انتقاد کننده و پرخاشگر گذشتند (2)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
برگفته از کتاب هنر اهل بیت ، ص 27و28
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1.بحارالانوار،ج68،ص221
2.صحیفه امام،ج21،ص93