سال 58 در نخستين شماره ي مجله ي ماشين از صاحب نظران ونويسندگان خواهش کرديم با اين نشريه همکاري کنند. چندي بعد، جواني بلند قد و خوش سيما به دفتر مجله آمد و با حجب و حيا خود را معرفي کرد: « منصور ستاري. » يک پوشه حاوي مطالب هواپيمايي در اختيار ما گذاشت و رفت. مقالات خوبي بود. مسائل مربوط به آموزش خلباني، هوانوردي و سجاياي اخلاقي و عاطفي، انواع ماهواره هاي نظامي، لاستيک هواپيما و نحوه ي استفاده از آن. اين نوشته ها با نام مستعار « م. س » و « امامي » در شماره هاي مختلف مجله ي ماشين چاپ مي شد. تا اينکه در زير يکي از مطالب، امضاي م. ستاري را چاپ کرديم. اما ايشان با عزت نفس خاصي اجازه نداد در شماره هاي بعد، اين امضاء چاپ شود وگفت که همان امامي خوب است. آن روزها متوجه علت اين گفته نشديم. جنگ تحميلي ادامه يافت و ستاري عزيز، به فرماندهي نيروي هوايي منصوب شد. تا در سال 68 که اشعار معروف حضرت امام با اين مطلع منتشر شد:
من به خال لبت اي دوست گرفتار شدم *** چشم بيمار تو را ديدم و بيمار شدم
فارغ از خود شدم و کوس اناالحق بزدم *** همچو منصور خريدار سر دار شدم
امام راحل اين اشعار را زير نامه ي تيمسار ستاري نوشته بودند. دانستيم که بين امضاي امامي و امام و شعر امام که زير آن نامه نوشته بودند، بي ارتباط نبوده است.
کتاب پاکباز مدرسه عشق، صص 54 و 35- 34
► دانلود (نمایش در تلفن همراه)
دریافت صفحه با کد QR
