اي خدا شكرت صفايم داده اي برمزار پاوه راهم داده اي غربت چمران نشانم داده اي از گناه دون نجاتم داده اي تا ابد نوسود و يادش در دلم شد عجين حاج همت در گِلم چهره احمد برايم ارزوست تاابد ذكرش رفيقان آبروست اي خدا شكرت كه عرشي گشته ام از تمام فرش دنيا رسته ام از گناه شهر خود دل خسته ام دل زجاه دون دنيا كنده ام چون دلم در قله ها جامانده است محسن از جنت مراهم خوانده است قلب من بازي درازي گشته است از مي ناب شهيدان گشته مست يوسف زهرا شد آنجا برفراز من فداي خال رخسارش شدم اي خدا شكرت شدم شيداي دوست اشك سوزان و دل نشان روي اوست در قلاويزان دوچشم شد خجل واله و شيدا شدم از عمق دل بارديگر مطلع الفجري به پاست قلب من هم در طلوعي با خداست كن دعا ياسر دلم سالم شود بر مقام پاكشان عالم شود از گناهان دور گردم اي خدا با شهيدانت بمانم آشنا بند غفلت را زجسم بازكن بر ولي امر خود سر باز كن اي خدا شرمنده ياران مكن حق زهرا اين دلم ويران مكن