در نمایشگاه که از تصاویر شهدای نیروی هوایی مملو بود، با استقبال گرم مردم روبه رو شدیم و طبق زمان اعلام شده که قرار بود رأس ۱۶:۳۰ دقیقه نمایش هوایی آغاز شود، به سوی جایگاه پرواز حرکت کردیم...

 خبر دادند که نمایش هوایی جنگنده های نظامی در حال انجام است و ما هم با یک سرعت مافوق تصور، به تماشای این نمایش هوایی در پایگاه شکاری دزفول شتافتیم.

پس از پیدا کردن مسیر پایگاه شکاری، با کلی زحمت و پرس و جو از محلی ها، بالاخره به محل پایگاه رسیدیم و با انبوهی از مردم در مقابل درب پایگاه مواجه شدیم. ظاهرا تعریف نمایش هوایی به همه جا رسیده بود و مسافران نوروزی دزفول را هم به اینجا کشانده بود. مردم که از گروه های مختلف آمده و بی صبرانه منتظر ورود به پایگاه بودند که سربازان حراست آن ها را به تحمل وقت بیشتری دعوت می کردند. ما که خیالمان راحت بود با حکم، برای گرفتن گزارش وارد می شویم، از این جمعیت انبوه هراسی به دل راه ندادیم و تقریبا با کمی بدخلقی از در ورودی به سمت گیت های بازرسی وارد شدیم. اینجا هم حکم به دادمان رسید و بدون معطلی در صف های طویل بازرسی سوار اتوبوس های داخلی شدیم و به سمت جایگاه اصلی پرواز، حرکت کردیم. 

وارد نمایشگاه شدیم که در یک سوله ی بزرگ با ۱۸ غرفه در زمینه های متنوع برپا شده بود.این نمایشگاه هر سال از اول تا ۱۵ فروردین در دو نوبت صبح ۹-۱۲ و بعدازظهر۱۵-۱۸ برگزار می شود. 

در خلال نمایشگاه مسابقات فرهنگی و مذهبی بین نونهالان و در آخر نمایشگاه مسابقه ای برای بزرگسالان اجرا می شود که در پایان جوایزی به برگزیدگان اهدا می گردد. 

ایستگاه صلواتی هم روزانه از ۷-۸ هزار نفر پذیرایی انجام می دهد و محصولات فرهنگی و سرگرمی از جمله پازل برای کودکان و بازی های رایانه ای ایرانی برای نوجوانان به طور رایگان داده می شود. 

برای دست یابی به اطلاعات بیشتر به غرفه ی روابط عمومی رفتیم و مسعود گودرزی مسئول فرهنگی روابط عمومی پایگاه چهارم شکاری وحدتی، در پاسخ به هدف برگزاری نمایشگاه گفت: «هدف از این نمایشگاه، زنده نگه داشتن یاد و خاطره ی شهدا و به نمایش گذاشتن اقتدار و قدرت نیروی هوایی در کشور؛ همچنین برگزاری حرکات نمایشی در حضور مردم به نسل جوان خلبانان ما، حسی توام با اقتدار و غرور می دهد که نیروی هوایی همیشه آماده ی پاسخ گویی به یاوه گویی های دشمنان است.» 

مسئول فرهنگی پایگاه چهارم شکاری افزود: «امسال برنامه ی دیگری در حال اجراست که آن هم بیان خاطرات پیشکسوتان و امرای نیروی هوایی و همرزمان شهدا در سالن کنفرانس است که در حضور مردم انجام می گیرد و چنانچه سؤالی از سوی مردم در مورد نیروی هوایی و خلبانی مطرح باشد، اقدام به پاسخ می نمایند.» 

گودرزی در ادامه ی صحبت هایش با اشاره بر پشتیبانی نیروی هوایی ارتش و همکاری ستاد راهیان نورخاطر نشان کرد: «برنامه های آتی در سال های بعد، بر اساس فرم های نظر سنجی و انتقادات و پیشنهادات مردم مورد اجرا قرار می گیرد و با برطرف کردن و رفع نواقص به هرچه برگزار شدن هر ساله ی این نمایشگاه اهتمام می ورزیم.» 

در نمایشگاه که از تصاویر شهدای نیروی هوایی مملو بود، با استقبال گرم مردم روبه رو شدیم و طبق زمان اعلام شده که قرار بود رأس ۱۶:۳۰ دقیقه نمایش هوایی آغاز شود، به سوی جایگاه پرواز حرکت کردیم. 

در جایگاه هواپیماهایی چون میگ ۲۹، f ۱۴، آذرخش، صاعقه، f۴ و f۵ و برای اولین بار یک هواپیمای جنگنده به نام میراژ، هلی کوپتر pc۶ و ... مورد بازدید عموم قرار گرفت. 

مردم که امکان دیدن هواپیماهای نظامی را از نزدیک پیدا کرده بودند، با شوق و هیجان به بازدید می پرداختند و عکس های یادگاری می گرفتند. 

ما هم مشغول تماشا بودیم که صدای پارس سگ ها از جا پراندمان! سگ های گرگی با دندان هایی درنده و خویی جنگنده! هر لحظه می ترسیدیم که افسارش از دست سربازها رها شود و بی درنگ دست و پای خود را زیر دندان های برنده شان ببینیم! در حکمت آوردن این سگ ها در این مکان عمومی مانده بودیم که با خواندن بنر پشت شان فهمیدم این سگ ها برای مرکز آموزش و تربیت سگ های نگهبان و پلیس هستند که به منظور جسدیابی، زنده یابی و موادمخدر تحت تعلیم اند. 

۴ سگ تقریبا یک شکل و اندازه و وحشی از نژاد ژرمن که برای جمعیتی که به گردشان جمع شده بودند، وحشیانه پارس می کردند. در این میان یک سگ دیگر که همراه مربی اصلی مرکز بود، به اجرای حرکات نمایشی پرداخت و دختر بچه ای برای نوازش اش به آن نزدیک شد و کم کم با هم دوست شدند! 

در سمت دیگر هم ضدهوایی های گذاشته بودند که بچه ها به همراه یک سرباز روی آن می نشستند و آسمان را نشانه می گرفتند. 

کم کم صدای سوت کشیدن هواپیماهای پروازی به گوش رسید و مردم دور ناحیه جمع شدند. خلبان ها سوار عقاب های خود شدند و پس از گرم شدن موتور که خیلی هم زمان کمی نبود! به پرواز در آمدند. دو هواپیمای جنگنده که به موازات هم در هوا پرواز می کردند و صدایی بلند و رعب آور با نزدیک شدن به زمین پدید می آوردند. 

راستش از حرکات نمایشی که در مانورهای هوایی از تلویزیون نشان می دهد، گویی امکانات بیشتری دیده بودیم و انتظارمان از این دو هواپیما فقط پرواز بود و صدایی بلند و بس.