یکی از آزادگان نقل می کرد: «یکی از همراهانمان که محمد فرخی نام داشت، دزفولی بود و می دانستیم که قبل از اسارات معلم بوده است. اسرایی که به روشنایی سواد رسیدند، می دانند که او نداشتن امکانات را هیچ گاه بهانه نکرد و حتی زمین و دیوار را تخته ی کلاس قرار داده بود و آموخته هایش را یاد می داد. معلم نهضت سواد آموزی ما را فقط به جرم خواندن دعا آن قدر شکنجه کردند تا شهید شد.»

^{_{کتاب زخم های خورشید، ص 143}}

►دانلود (نمایش در تلفن همراه)