نماز برایش در درجه ی اول اهمیت قرار داشت. اگر فرد بی نمازی مهمان او می شد، باکمال ادب و احترام از او پذیرایی می کرد. با خوش رویی نصیحتش می کرد. اگر فرد بی نماز نصیحتش را نمی پذیرفت، خیلی مؤدبانه از مهمان می خواست که دیگر با او معاشرت نکند.

^{_{کتاب مسافران آسمانی، ص 76}}

► دانلود (نمایش در تلفن همراه)