پاوه در محاصره شدید ضد انقلاب بود / اگر مردم شهر نبودند پاوه توان مقاومت نداشت

به گزارش راهیان نور، مرداد سال 1358 در حالی که کمتر از 6 ماه از پیروزی انقلاب اسلامی گذشته بود، گروهک‌ها و وابستگان به استکبار، شهر پاوه را به محاصره خود درآورده و درصدد تصرف آن برآمدند که به واسطه حضور شهید دکتر مصطفی چمران و همرزمانش و جمع زیادی از نیروهای بومی و با فداکاری و مقاومت فراوان از سقوط این شهر جلوگیری شد و در نهایت در روز 26 مرداد ماه با فرمان تاریخی حضرت اما (ره) حصر پاوه شکسته شد.
 
توکل محمودی یکی از افرادی است که در جریان شکست حصر پاوه به این شهرستان اعزام شده بود، از خاطراتش در جریان حضور در پاوه گفت و از اینکه به همراه 10 نفر دیگر با هلی‌کوپتر از کرمانشاه به پاوه اعزام شد.

گفت‌وگوی زیر حاصل مصاحبه خبرنگار جهاد رسانه ای شهید رهبر با توکل محمودی می باشد:
 
آن زمان پاوه در محاصره شدید ضد انقلاب بود، تا آنجا که ضد انقلاب حتی اجازه نشستن هلی‌کوپتر و پیاده شدن را هم نمی‌داد و در نهایت مجبور شدیم از ارتفاع کمی از هلی‌کوپتر پایین بپریم و در منطقه مستقر شویم.
 
زمان ورودمان به پاوه شهید چمران در پاوه حضور داشت و با برنامه‌ریزی درستی نیروها را در منطقه مستقر کرده بود و چون از قبل از حضور ما یک گروه 50، 60 نفری را در شرق پاوه مستقر کرده بود، گروه ما را نیز در غرب پاوه و در پاسگاه مرزی استقرار داد که آن زمان پاسگاه مرزی پاوه زیر تیراندازی نیروهای ضدانقلاب بود.
 
فردای آن روز ضدانقلاب فشار زیادی را به پاسگاه آوردند و درگیری‌ها را شدیدتر کرده و محاصره را تنگ‌تر کردند و همین موضوع سبب شد تا دکتر چمران به پاسگاه آمده و در همین زمان بود که شاهد برافراشته شدن پرچم سفید از سوی دو، سه نفر از نیروهای ضدانقلاب شدیم و به دستور دکتر چمران تسلیم شدن آنها را پذیرفته و اجازه دادیم به داخل پاسگاه بیایند.
 
آنها پس از تسلیم شدن وارد پاسگاه شده و تقاضای آب کردند و پس از آنکه صحبت‌های دکتر چمران مبنی بر پناه داده شدن آنها از سوی نظام در صورت تسلیم شدن را شنیدند، به بهانه متقاعد کردن دوستانشان از پاسگاه خارج شدند، اما هنوز چند قدمی دور نشده بودند که سلاح به دست گرفته و شروع به شلیک کردن کردند و ما را به رگبار بستند.
 
نمی‌دانم آنها به چه دلیل این کار را کردند و آیا دکتر چمران را می‌شناختند یا نه، اما سمت و سوی گلوله‌هاشان به سمت دکتر چمران بود. احتمالا هدف آنها از تسلیم شدن و ورود به پاسگاه، ارزیابی وضعیت پاسگاه و نیروهای ما بود.
 
پس از اعلام پیام مهم و تاریخی امام خمینی(ره) مبنی بر لزوم شکست حصر پاوه، مقاومت نیروهای انقلابی مضاعف شد و مردم کرمانشاه نیز پس از این پیام به سوی پاوه حرکت کردند. هجوم مردم و نیروهایی که به سمت پاوه می‌آمدند باعث عقب نشینی ضد انقلاب و شکست حصر پاوه شد.
 
پاوه 48 ساعت در محاصره کامل دشمن بود. اگر مردم شهر نبودند پاوه توان مقاومت نداشت.

انتهای پیام/