یا فاطمۀ زهرا مددی

قصد داشتم قسمت چهاردهم سفرنامه راهیان نور در ارتباط با شلمچه را پس از یک هفته وقفه بنویسم. یک هفته پیش عازم خطۀ خراسان شده بودیم تا امر خیری را به سامان برسانیم. متاسفانه نشد و با روحیه ای بس نامناسب برگشتیم بدون آنکه حتی، موفق به زیارت امام رضا علیه السلام شده باشیم!. سالها پیش کتابی می خواندم با عنوان پرواز روح، نوشته سید حسن ابطحی. کتاب مربوط میشد به زندگی حاج ملا آقا جان زنجانی. چهار سال معاشرت سید حسن ابطحی با ایشان در ایران و نجف،و کراماتی که طی این سالها از حاج آقا دیده بودند. در پایان و پشت جلد کتاب تصویری انداخته اند از حاج آقا زنجانی و چیزی شبیه اشعۀ خورشید که از طرفین ایشان ساطع شده و در اولین قسمت نوشته، حاج ملا آقا جان می گفت:... در هر یک از اشعه های پایین که جدا شده، یک جمله از ایشان بیان شده است. من باب مثال گفته شده: 1- انسان برای زندگی حیوانی و شهوانی خلق نشده است. در قسمت پایین تر نوشته شده ، 2 - انسان باید با خدا انس داشته باشد. همین طور ادامه پیدا می کند تا آخر. در یکی از شبهای همزمان با مطالعه کتاب، خواب دیدم در هر یک از اشعه های ساطع شده نام یکی از ائمه و معصومین نوشته شده است. چون طول اشعه ها متفاوت بود در کوتاهترین آن نام حضرت فاطمه (س) نوشته شده بود. در خواب به مظلومیت ایشان گریه ام گرفته بود که از خواب پریدم. صبح خوابم را به همسرم تعریف کردم و گفتم چه کاری می توان برای حضرت انجام داد؟ گفتند می شود آش نذری برایشان پخت و پخش کرد. از همان وقت شروع کردیم و بدون وقفه در ایام فاطمیه این کار صورت می گرفت. امسال عوامل مختلفی دست به دست هم دادند تا دست و بالمان خالی بشود مانند: مراسم عید، سفر به مشهد مقدس، بیمه ماشین و تعویض شیشه جلوی ماشین تا بتوانم معاینه فنی بگیرم، گرانی اجناس مرتبط با این قضیه مانند سیب زمینی ، پیاز، گوشت، پول عقب افتاده قبض گاز( هشتاد و هفت هزار تومان) و... تا امسال آش نذری پخش نکنیم...!. می دیدم خانم مثل مرغ پرکنده دور خودش می چرخد و چون از اوضاع با خبر است دم نمی زند. خواستم خودم را با نوشتن بخش دوم شلمچه مشغول کنم دیدم حوصله ام نمی گیرد. هوای سرد هم مزید بر علت شد تا زانو ها را بغل بگیرم و سرم را روی زانو بگذارم. نمی دانم چند دقیقه به آن حال بودم دیدم از قفسه کتابها پوشه ای بیرون زده است، از جا پریدم! آن قسمت از قفسه که مربوط است به پوشه ها و کتابهای بزرگی که در قفسه های دیگر جا نمی شود، به خاطر قرار دادی که با ناشر بسته بودم، مبلغی کنار گذاشته بودم تا سر فرصت به او بدهم، فرصت نشده بود و هنوز درون پوشه کنار قرار داد بود...!. ...همۀ وسایل آش را گرفته بودم. به خاطر تعطیلات و بارش باران شدید چند روزه، هیچ جا سبزی پیدا نمی کردم. نا امیدانه در شهر می چرخیدم. به دلم بد آمد نکند به خاطر تاخیری که صورت گرفته خانم از دستمان دلخور است!. با دلی شکسته نالیدم: یا فاطمۀ زهرا مددی... چند بازار میوه و تره بار، چندین مغازه میوه و سبزی فروشی را سر زده بودم. حتی یک پر سبزی گیرم نیامده بود. انگار کسی به گوشم گفت: دست چپت را نگاه کن! در انتهای مغازه ای باریک و کشیده، نو جوان سیزده - چهارده ساله ای که مدل موهایش را هم به شکل جنگجوها آرایش کرده بود، با ظرافت کامل مشتری راه می انداخت و سبزی تازه می فروخت...