تاریخ انتشار
يکشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۶ ساعت ۰۹:۵۵
کد مطلب : ۱۰۵۰۵
برادر سرلشکر خلبان عباس بابایی:
هر لحظه انتظار داشتیم كه خبر شهادت عباس را بشنویم
شهید سرلشکر خلبان «عباس بابایی» صبح روز پانزدهم مردادماه سال 1366 مصادف با روز عید قربان همراه یکی از خلبانان نیروی هوایی (سرهنگ نادری) به منظور شناسایی منطقه و تعیین راه‌کار اجرای عملیات، با یک فروند هواپیمای آموزشی F5 از پایگاه هوایی تبریز به پرواز درآمد و وارد آسمان عراق شد و پس از انجام دادن مأموریت، به هنگام بازگشت در آسمان خطوط مرزی، هدف گلوله‌های تیربار ضد هوایی قرار گرفت و از ناحیه سر مجروح شد و بلافاصله به شهادت رسید.
به مناسب سی‌امین سالگرد شهادت این دلاورمرد نیروی هوایی گفت‌وگویی با «محمد بابایی» برادر این شهید والامقام ترتیب دادیم که در ادامه می‌خوانید.
راهیان نور: شهید بابایی چه سالی به استخدام نیروی هوایی درآمد؟
محمد بابایی: عباس معتقد بود که خدا در آسمانهاست و در آسمان می‌توان به خدا نزدیک‌تر شد و به واسطه همین عشق و علاقه خاصی نسبت به آسمان و پرواز داشت. وی پس از گرفتن دیپلم، در سال 1348 در رشته پزشکی پذیرفته شد، اما به دلیل علاقه به آسمان و پرواز، داوطلب تحصیل در رشته خلبانی نیروی هوایی شد و پس از گذراندن دوره مقدماتی برای تکمیل تحصیلاتش در سال 1349 به آمریکا اعزام شد.
راهیان نور: از لحظه‌ای كه خبر شهادت عباس را شنيديد برایمان بگویید.
بابایی: بنده همراه پدر و مادر و اعضای خانواده در منزل عباس بوديم كه خبر شهادت ايشان را يكی از دوستانش که همیشه با هم بودند را به ما دادند. پدر و مادرم با شنیدن خبر شهادت عباس بيش از حد بی‌تابی می‌کردند ولی با توسل به ائمه اطهار (ع) و ياری خود شهيد آرامش نسبی در آن‌ها برقرار شد. عباس تا زمان حیات مبارکش بيشتر در جبهه‌ها حضور فعالی داشت و هر لحظه انتظار اين را داشتیم كه خبر شهادتش را بشنویم.
راهیان نور: مراسم تشييع ايشان چگونه برگزار شد؟
بابایی: مراسم تشييع چه در تهران و چه در قزوين در 15 مرداد سال 1366 واقعاً بی‌نظیر برگزار شد و جالب اين بود كه تمام مسئولين و مردم در حيرت بودند كه چگونه چنين شخصيتی در قزوين بوده و آن‌ها بی‌خبر بودند. شهيد از جمله كسانی بود كه با حضرت آقا (مقام معظم رهبری) ارتباط مستقيم داشت.
راهیان نور: از خصوصيات اخلاقی شهيد بگویید.
بابایی: هر چه فكر كردم كه چه خصوصيتی در ايشان بارز باشد می‌بینم كه جز بزرگواری، ايثار، گذشت، شهامت و خلوص نيت هيچ چيز ديگری در ايشان نبود ولی بارزترين خصوصيت ايشان رسيدگی به امور زيردستان و كمک به آن‌ها بود.
راهیان نور: خاطره‌ای از شهيد برايمان بگوييد.
در دوران تحصيلات ابتدايی خدمتگزار مدرسه بيمار شده بود و ايشان بدون اينكه خدمتگزار مدرسه متوجه شود تا مدتی نظافت مدرسه را به تنهایی انجام می‌داد و وقتی كه خدمتگزار مدرسه متوجه شد خيلی ناراحت شد كه چرا چنين كاری را انجام داده است و مسئولين مدرسه خواستند اين موضوع را پدر و مادرم در ميان بگذارند كه عباس مانع شد و نخواست كه کسی متوجه شود.
انتهای پیام/
