دیر‌گاهی است دلم را در شلمچه جا گذاشته‌ام، چه روزها و شب‌هایی را با شهدا زندگی کردیم، روی خاک‌ها می‌نشستیم و حال‌مان خوب می‌شد در کنار شهدا. آن روزها گذشت و دل‌های ما همان گوشه‌کنارها زیر خاک‌های شلمچه و هویزه و فکه جا ماند.