تاریخ انتشار
سه شنبه ۲۵ مرداد ۱۴۰۱ ساعت ۰۹:۵۰
کد مطلب : ۱۷۳۴۶
بازخوانی سفر رهبر معظم انقلاب به یادمان شهدای پاوه
به گزارش خبرنگار راهیان نور، مهر ماه سال ۱۳۹۰ بود که با سفر رهبر معظم انقلاب به شهر و یادمان شهدای پاوه خاطرات زیادی از ایثار، حماسه و مقاومت مردم این مرز و بوم زنده شد؛ خاطرات مجاهدت مردمی که با شنیدن و خواندن تک تک آنها انسان به خود میبالد که در این کشور چنین سربازان مخلصی تربیت شدهاند.
رهبر معظم انقلاب در ششمین روز از سفرشان به استان کرمانشاه در آن سال پس از دیدار پرشور مردم پاوه و منطقه اورامانات، با حضور در یادمان شهدای پاوه، ضمن قرائت فاتحه، از ایثار و مقاومت شهدای سرافراز و مظلوم منطقه در مبارزه با ضد انقلاب و دشمن بعثی تجلیل کردند.
رهبر معظم انقلاب در ششمین روز از سفرشان به استان کرمانشاه در آن سال پس از دیدار پرشور مردم پاوه و منطقه اورامانات، با حضور در یادمان شهدای پاوه، ضمن قرائت فاتحه، از ایثار و مقاومت شهدای سرافراز و مظلوم منطقه در مبارزه با ضد انقلاب و دشمن بعثی تجلیل کردند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دشمنان ملت ایران به دنبال تجزیه کشور از طریق ایجاد تفرقه در میان اقوام و مذاهب بودند و با شروع غائله کردستان و سر دادن نداهای تجزیهطلبانه اهداف شوم خود را از شهرستان مرزی پاوه در استان کرمانشاه آغاز کردند.
رهبر معظم انقلاب در بخشی از بیاناتشان در اجتماع مردم پاوه در سال ۱۳۹۰ خاطرهای را اینگونه روایت کردند: «برای شما جوانان عزیز پاوه بد نیست این خاطره را عرض بکنم که اولباری که من با جماعتی از مردم پاوه روبهرو شدم، در ماههای اول پیروزی انقلاب در شورای انقلاب بود. ما عضو شورای انقلاب بودیم. من دیدم چند نفر جوانِ گرم و گیرا و خوشمنظر، با لباس کردی آمدند شورای انقلاب، از ما وقت فوری و ضروری خواستند. من با این جماعت جوان و پرشور ملاقات کردم. حرف آنها این بود که در منطقهی پاوه و اورامانات، ضد انقلاب درصدد است که به مردم انقلابی تهاجم نظامی کند و سختگیری کند و شما به ما کمک کنید تا ما بتوانیم در مقابل ضد انقلاب، مقاومت و ایستادگی کنیم. این مربوط به چند ماه آغازین انقلاب است. شاید کسی نمیتوانست این را تصور کند که از منطقهی کردی، جوانانی مؤمن، معتقد به اسلام و شجاع و در واقع ازجانگذشته، آمادهاند که بار دفاع از شهر را، از این منطقهی شهرستانی اورامانات را خودشان بر دوش بگیرند. توقعشان فقط این بود که دستگاههای مسئول - که آن وقت خیلی هم محدود بود، مشکلات زیادی هم بود، محدودیتهای زیادی هم بود - به آنها کمک کنند، یک تعدادی سلاح بدهند.
بعد این منطقه در دفاع در مقابل ضد انقلاب، امتیاز و برجستگی پیدا کرد. قبل از شروع جنگ تحمیلی، جوانان این منطقه، خودشان یک واحد نظامىِ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در منطقهی اورامانات و پاوه تشکیل دادند؛ سپاه هم کمک کرد، مشغول دفاع از این منطقه شدند. این کوههای سربهفلک کشیده، این سرزمین ناهموار، در مقابل همت مردانه و شجاعت جوانان این منطقه خاضع شد. قبل از آنکه دستگاههای مسئول بخواهند وارد شوند، خود مردم در مقابل ضد انقلاب مقاومت کردند.»
با شروع جنگ و ناآرامی در مناطق کُردنشین در سال ۵۸ در تاریخ ۲۵ مرداد این سال شهر پاوه به طور کامل در محاصره مهاجمین مسلح قرار گرفت و از گوشه و کنار شنیده میشد که پاوه سقوط کرده است.
این موضوع موجب نگرانی و ناراحتی مردم منطقه شد و همه نگران موقعیت این شهر مرزی بودند و سقوط پاوه میتوانست بر وضعیت دیگر شهرهای مناطق کُردنشین اثر بگذارد و روحیه مردم و زمندگان اسلام را تضعیف کند.
در تاریخ ۲۷ مرداد سال ۵۸ با صدور فرمان تاریخی حضرت امام (ره) مبنی بر لزوم شکست حصر پاوه مقاومت نیروهای انقلابی مضاعف شد و در نتیجه حمایت مردم و نیروهایی که به سمت پاوه میآمدند باعث عقب نشینی ضد انقلاب و شکست حصر پاوه شد.
متن این فرمان که از رادیو پخش شد در واقع مهلت ۲۴ ساعتهای بود که امام به دولت و ارتش جهت شکست حصر پاوه و پاکسازی منطقه از لوث ضد انقلابیون داد.
امام خمینی (ره) در بخشی از پیام خود فرمودند: «به دولت و ارتش و ژاندارمری اخطار می کنم اگر با توپها، تانکها، قوای مجهز تا ۲۴ ساعت دیگر حرکت به سوی پاوه نشود من همه را مسئول میدانم.»
بدین ترتیب در ۲۸ مرداد ۵۸ نیروهای مسلح ارتش وارد پاوه شدند و نقاط حساس نیز به دست نیروهای سپاه پاسداران افتاد و مهاجمین و ضد انقلاب با تخلیه مناطق حساس شهر به ارتفاعات اطراف گریختند و عملیات پاکسازی با تعقیب آنان ادامه پیدا کرد.
رهبر معظم انقلاب در بخشی از سخنرانی خود در شهر پاوه با اشاره به حضورشان در فرودین ماه سال ۱۳۶۰ فرمودند: «من در دوران جنگ، در سال ۶۰ آمدم پاوه. فضای سختی بود. انسان میدید که دشمن سعی کرده است فضای ناامنی را بر این منطقه تحمیل کند. اوائل یا نیمههای فروردین بود، برف روی زمین بود، ما رفتیم روی ارتفاعات. من دیدم همراهان ما اصرار میکنند که اینجا ناامن است، باید برگردید. یعنی آن روز ارتفاعات مشرف به شهر امنیت نداشت. در یک چنین شرائطی، مردم پاوه و برگزیدگان پاوه و جوانان مؤمن پاوه ایستادند، مقاومت کردند و توانستند این جایگاه برجسته را برای خودشان حفظ کنند. منطقه اینجور بود. حالا من پاوه را که مرکزیت داشت و اساس کار، پاوه بود، ذکر میکنم؛ والّا شهرستانِ آن روز که شامل روانسر و جوانرود و ثلاث باباجانی و بقیهی مناطق کوچک بود، همه در این حرکت عظیم شرکت داشتند؛ البته پاوه محور بود، مرکز بود.»
حضرت آیت الله خامنهای در بیانات خود در دیدار اعضای ستاد کنگرهی گرامیداشت شهدای پیشمرگان مسلمان کرد فرمودند: «من خاطرات زیادی دارم؛ حالا پاوه را آقای ملّاقادر گفتند؛ من یادم است روزی که اوّلبار بعد از قضایای پاوه، رفتیم، هوا هم سرد بود، رفتیم آن منطقهی بالا [ی شهر] و جوانهایی که آنجا بودند [دیدیم] و رفتیم مسجد ایشان. حقیقتاً مردم در آن منطقه با غربتی که در خانهی خودشان داشتند، برای نظام جمهوری اسلامی تلاش میکردند و خدمت میکردند و زحمت میکشیدند، یعنی واقعاً اینجوری بود. خب بحمدالله اثر هم کرد.»
سرتیپ دوم بازنشسته کاک جمیل بابایی، از فرماندهان مناطق عملیاتی غرب در جنگ تحمیلی، در خصوص عکس بالا که مربوط به سفر آیت الله العظمی خامنهای به پاوه در فروردین ماه سال ۱۳۶۰ است، میگوید: «ما قبل از سال ۶۰ و در کوران مسائل انقلاب، با شورای انقلاب به خصوص حضرت آقا که در آن زمان نماینده امام خمینی رحمهالله در شورای عالی دفاع و امام جمعهی تهران بودند، ارتباط خوبی داشتیم. بارها نزد ایشان رفتیم و ایشان هم به رسم دید و بازدید ایرانیها، در فروردین ۶۰ به پاوه تشریف آوردند. البته ما از برنامهی سفر ایشان اطلاعی نداشتیم و به یکباره گفتند که آقای خامنهای آمدهاند. ما هم به استقبال ایشان رفتیم و در مقابل مقر سپاه با یکدیگر روبرو شدیم.
آن روز شهید کاظمی که فرماندار و فرماندهی سپاه پاوه بود، به همراه شهید صدوقی -که روز قبلش به پاوه آمده بودند- به نودشه رفته بودند. بنابراین بنده به عنوان یکی از معاونین ایشان و عضو شورای فرماندهی سپاه پاوه از حضرت آقا استقبال کردم و گزارش و وضعیت منطقه را خدمت ایشان ارائه دادم. سپس به اتفاق به زیارت مزار شهدای بومی پاوه در «ملا مقصود» رفتیم که این عکس تاریخی در آنجا گرفته شده است. بعد هم سر مزار دیگر شهدا رفتیم. در ادامه هم ایشان در مسجد سابقی، واقع در میدان مولوی پاوه برای مردم سخنرانی کردند. برای ناهار ایشان مهمان ما بودند و پس از آن نیز ایشان را بدرقه کردیم و تشریف بردند.»
عملیات آزادسازی شهر پاوه مدیون جانفشانیهای سردارانی است که با اهدای خون خود نهال نوپای انقلاب اسلامی را آبیاری کردند. در این حماسه، شیر مردانی همچون مصطفی چمران، صیاد شیرازی، همت، متوسلیان، دستواره، خلیلی و پیشمرگان مسلمان کُرد بومی اهل منطقه همچون کوه در برابر دشمن ایستادگی کردند.
آن روز شهید کاظمی که فرماندار و فرماندهی سپاه پاوه بود، به همراه شهید صدوقی -که روز قبلش به پاوه آمده بودند- به نودشه رفته بودند. بنابراین بنده به عنوان یکی از معاونین ایشان و عضو شورای فرماندهی سپاه پاوه از حضرت آقا استقبال کردم و گزارش و وضعیت منطقه را خدمت ایشان ارائه دادم. سپس به اتفاق به زیارت مزار شهدای بومی پاوه در «ملا مقصود» رفتیم که این عکس تاریخی در آنجا گرفته شده است. بعد هم سر مزار دیگر شهدا رفتیم. در ادامه هم ایشان در مسجد سابقی، واقع در میدان مولوی پاوه برای مردم سخنرانی کردند. برای ناهار ایشان مهمان ما بودند و پس از آن نیز ایشان را بدرقه کردیم و تشریف بردند.»
عملیات آزادسازی شهر پاوه مدیون جانفشانیهای سردارانی است که با اهدای خون خود نهال نوپای انقلاب اسلامی را آبیاری کردند. در این حماسه، شیر مردانی همچون مصطفی چمران، صیاد شیرازی، همت، متوسلیان، دستواره، خلیلی و پیشمرگان مسلمان کُرد بومی اهل منطقه همچون کوه در برابر دشمن ایستادگی کردند.
رهبر معظم انقلاب در خصوص فداکاریهای صورت گرفته در شهر پاوه فرمودند: «رحمت خدا بر گذشتگانِ شجاع این منطقه. رحمت خدا بر شهید چمران، بر شهید کشوری و شهید شیرودی که با بالگردهای خود در این منطقه رفت و آمدها کردند؛ شهدائی مثل شهید ناصر کاظمی و شهدای دیگری که در این منطقه بودند، و شهدای فراوانی از جوانان این منطقه که جان خود را فدا کردند. قبل از سخنرانی، این پائین، چند نفر از برادران عزیز آمدند و معرفی شدند: پسر شهید، پسر شهید، پسر شهید. فرزندان برومند شهدا امروز بالنده شدهاند. رحمت خدا بر آنها و بر مادرانی که اینها را تربیت کردند و در دامان خود پروراندند، و رحمت خدا بر معلمان و استادانشان.»
گفتنی است شهرستان مرزی پاوه در ۱۲۰ کیلومتری شمال غربی استان کرمانشاه قرار گرفته که ۶۴۰ شهید، ٨۷۵ جانباز و ۲۷ آزاده سرافراز را تقدیم نظام و انقلاب اسلامی کرده است.
یادمان شهدای پاوه نمادی از شجاعت، شرافت، مقاومت و مظلومیت است که روزانه میزبان زائرانی است که برای ادای احترام و بزرگداشت شهدا، به این مکان میآیند. از این یادمان بهعنوان یکی از اولین یادمانهای ساخته شده در مناطق عملیاتی غرب کشور یاد میکنند. در واقع این مکان مشهد چند تن از شهدایی است که در جریان محاصره شهر پاوه در مرداد سال ۱۳۵۸ به وسیله نیروهای ضدانقلاب، به شهادت رسیدند.
در جریان مقاومت پاوه تعداد قابل توجهی از رزمندگان به شهادت رسیدند. تنها در بیمارستان این شهر ضد انقلاب بسیاری از پاسداران بومی و غیربومی را سر بریدند و پیکرشان را متلاشی کردند. اوضاع وخیم شهدای بیمارستان باعث شد تا پیکر ۹ نفر از مدافعان غیر بومی که عمدتاً از پاسدارهای تهرانی بودند در همان محل شهادت دفن شود. امروز این مشهد، زیارتگاه دوستداران دفاع مقدس شده است و زائران نسبتاً زیادی به پاوه آمد و شد میکنند.
انتهای پیام/