برادران شجاع و بااخلاص در منطقۀ کردنشین کم نبودند و در همه‌ جای منطقۀ کردنشین، برادران مؤمن و بااخلاص وجود داشتند که برای انقلاب واقعاً مایه گذاشتند. گل سرسبد این‌ها، همین جوانانی بودند که در مجموعه‌های پیشمرگان مسلمان کُرد مجتمع شدند، سلاح دست گرفتند و رفتند در میدان؛ هم جان خودشان را به خطر انداختند، هم خانواده‌های خودشان را به خطر انداختند؛ این نکتۀ مهمی است. در اصفهان، در تهران، در یزد، در مشهد، در تبریز، اگر چنان‌چه فرزند یک خانواده‌ای می‌رفت در میدان جنگ و به شهادت می‌رسید، مردم نسبت به این‌ها اظهار ارادت می‌کردند؛ کسی به خود این جرأت را نمی‌داد و اصلاً کسی تمایلی نداشت که این‌ها را تهدید کند؛ [امّا] در کردستان این‌جور نبود. در کردستان، بعضی از خانواده‌هایی که جوانان‌شان می‌رفتند و به شهادت می‌رسیدند یا مبارزه می‌کردند، از طرف ضدانقلاب مورد تهدید قرار می‌گرفتند. این جوانی که در مجموعۀ پیشمرگان مسلمان کُرد با این شجاعت می‌آمد وسط میدان ـ که بنده یادم هست و کاملاً با این مجموعه آشنا بودم؛ مکرر آن‌جاها رفته بودم، دیده بودم، می‌آمدند، می‌رفتند ـ هم جان خودش را در معرض تهدید قرار می‌داد، هم آرامش خانوادۀ خودش را؛ می‌دانستند و می‌آمدند؛ این‌ها خیلی مهم است. و امتحان خوبی دادند؛ حقّاً و انصافاً امتحان بسیار خوبی دادند.                                       

                   
                                                                                                                                             (حضرت آیت‌الله خامنه‌ای )