راهیان نور؛ سفری به قلب ایثار و شهادت

به گزارش خبرنگار مرکز خبری شهید رهبر، اینجا در میان غبار و سکوت؛ خدا به زمین نزدیک‌تر است و فرشتگان با بال‌های گشوده، نوای اَللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوْفِیقَ الشَّهادَةِ فِی سَبِیلِکَ تَحْتَ رایَةِ وَلِیِّکَ الْمَهْدِیّ(عج) سر داده‌اند.
نوایی که ذکرِ همیشگی شهید مهدی باکری رحمه‌الله بود. شهید بزرگواری که همانند تمامی شهدای دوران دفاع مقدس، با اخلاصی بی‌حد و حصر، تنها در پی تکلیف و انجام وظیفه نسبت به پروردگار عالیمان بود. 

در سرزمین‌های دیارِ جنگ و خون، هر باری که آفتاب از میان آسمان طلوع می‌کند، یاد و خاطره شهدا می‌درخشد و دل‌ها را متاثر و قلب‌ها را به تپش وا می‌دارد. 

در این روزهای زمستانی؛ یادمان‌های دوران دفاع مقدس میزبان میلیون‌ها زائر از سراسر کشور است و روایت‌گری هشت‌ساله‌ی رشادت‌های رزمندگان اسلام، جوانه‌ی ایثار و فداکاری را در دل نوجوانان و جوانان می‌رویاند. جوانه‌هایی که در آینده‌ای نزدیک به درختی تنومند برای حفظ خاک و کیان ایران عزیز اسلامی تبدیل خواهند شد.  


 ورود به سرزمین خاطره‌ها 

قدم به مناطق عملیاتی دفاع مقدس که بگذاری؛ گویی وارد سرزمینی شده‌ای که هر ذره از خاک مقدسِ آن، جانی پاک را در خود جای داده است. اینجا تمامی ذرات هستی راویِ قصه‌هایی از عشق، ایثار و فداکاری‌اند. 

حضور شهدا در این مناطق، نه تنها با یادبودها و سنگ‌مزارها، که با روحی زنده و جاری در هر گوشه از این خاک احساس می‌شود. 

بیایید و ببینید که شهدا اینجا هستند! در شلمچه و طلائیه و دهلاویه و هویزه و فتح‌المبین و فکه و دو کوهه. در میان خاک‌ریزها و سنگرها و خندق‌ها و در دل کوه‌ها و دشت‌ها، و با نگاهی به رنگ مهر و روشنی، به ما خوش‌آمد می‌گویند. 

در گوشه‌گوشه‌ی مناطق عملیاتی دفاع مقدس، خاطره‌هایی نهفته است که هرگز فراموش نمی‌شوند. خاطره‌هایی از استقامتِ مردان و زنانی که با عشقی بی‌نهایت به میهن و آرمان‌هایشان، قدم در راهی گذاشتند که بازگشتی نداشت تا چراغی بیافروزند برای امنیتِ ما. 

اینجا هر نسیمی که از لابه‌لای برگ‌های درختان گذر می‌کند، زمزمه‌های رزمندگان اسلام را با خود به همراه دارد.گویی آن‌ها هنوز با اشتیاقی وصف‌ناپذیر مشغول خواندن سرودهای حماسی‌اند، سرودهایی از جنسِ عشق به وطن و ایمان به خدا. 

 هر سنگر؛ یک قصه

در دیار یادمان‌ها؛ هر سنگر یک داستان دارد. داستانِ جوانانی که با دل‌های قرص و محکم و لبریز از معنویتی آسمانی، از جان خود گذشتند تا آینده‌ی فرزندان ایران زمین روشن بماند. 

وقتی به این سنگرها نگاه می‌کنیم، چهره‌های شهدا یکی پس از دیگری در مقابل چشمانمان عیان می‌شوند تا یادمان نرود که زندگی در مرزهای آرامِ کشور؛ خون‌بهای جوانان سروقامتِ سالهای آتش و خمپاره است. 

گام نهادن در مسیرِ نور، پیوندی است بین گذشته و حال؛ گویی اینجا، زمان ایستاده است تا نسل‌هایی که جنگ را دیدند و نسل‌هایی که تنها از آن شنیده‌اند را به هم وصل کند. راهیِ راهیان نور شدن، احترام نهادن به خون‌های جوشان و منزه‌ای است که برای استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی در دل خاک فرو رفت. 

 لحظه وداع با اندیشه‌ای تحول یافته 

آنانکه تجربه این سفر معنوی را دارند، نیک می‌دانند که  بازگشت از مناطق عملیاتی راهیان نور، با دلی تغییر یافته، اندیشه‌ای متحول شده و روحی تازه همراه است. این سفر، نه تنها یک بازدید تاریخی، که یک سفر معنوی است و به ما یادآوری می‌کند که زندگی، ارزشمندتر از آن است که خالی از معنویت و بدون یاد شهدا بگذرد. 

شهدا، نه تنها قهرمانان دیروز، که الگوهای امروز و فردای جوانان و نوجوانان ما هستند و راه آن‌ها، راهی است که باید با عشق و ایمان ادامه داد.