پاوه؛ مشهدِ اولین شهید جامعه قرآنی کشور

به گزارش خبرنگار راهیان نور، شهید "احمد انصاری" ۱۶ اردیبهشت ۱۳۳۶ در تهران به دنیا آمد. او در خانواده‌ای مومن و باتقوا رشد و تکامل یافت.

وی از فعالترین جوانان زمان خود بود که پس از گذراندن دوره دبیرستان وارد حوزه علمیه شد و از شاگردان و پای ثابت کلاس‌های درس شهید مطهری و مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی بود. در کلاس‌های قرآنی با اساتید بزرگی مانند استاد پرهیزگار و مرحوم استاد غفاری همدرس و هم کَت بودند. از قاریان خوش صدا و معروف زمان خود بود به طوری که قرائت آغازین مجالس بزرگ سخنرانی و کنفرانس‌ها را به عهده‌اش می‌گذاشتند.

در فعالیت‌های فرهنگی هم سری در سرها داشت مانند تاسیس شرکت انتشاراتی نجم، مشارکت در تاسیس کانون اسلامی رسالت و... با توجه به موج گسترده اعتراضات علیه دولت ستم شاهی این شهید با چاپ و توزیع اعلامیه‌های انقلابی و پیام‌های امام خمینی(ره) در میان اقشار مختلف مردمی، شرکت فعال در تظاهرات انقلابی مردم ایران و تلاش مجاهدانه برای آگاه سازی مردم از طرق مختلف به گسترش تفکر انقلابی و پیروزی انقلاب اسلامی کمک شایانی کرد.
با پیروزی ملت مسلمان ایران در به ثمر نشاندن انقلاب اسلامی، ابرقدرت‌های استکباری که تلاششان برای سرکوب مردم مبارز ایران نتیجه نداد به مزدوران و سرسپردگان داخلی روی آوردند؛ و در این مسیر، در جای جای کشور عزیزمان غائله‌های براندازی را ایجاد کردند. یکی از این توطئه‌ها، ارسال سلاح و تجهیزات جنگی برای منافقین خودباخته در غرب کشور و در سرزمین عزیز کردستان بود، لذا با مقدمه چینی و ایجاد جنگ روانی مسئله کردستان را بوجود آوردند تا از این راه با کمک صهیونیست و جهانخواران، کشور عزیزمان را به سوی جنگ داخلی و در نهایت تجزیه سوق دهند.

شهید عزیز احمد انصاری که با روحیه قرآنی و انقلابی تاب این خیانت‌ها را نداشت در تاریخ هشتم مرداد ماه، برابر با پنجم ماه مبارک رمضان، به صورت داوطلبانه، در قالب نیروهای مردمی، به مریوان اعزام و به صفوف مردم مسلمان کردستان پیوست و با دیدن آموزشی کوتاه مدت، به همراه پیشمرگان کرد مسلمان برای دفاع از مردم کردستان و مقابله با منافقین مزدور به پاوه عزیمت کرد.

در این مقابله نابرابر، برادران مدافع انقلاب که تعدادشان در این شهر، بیش از ۱۸۰ نفر و سلاح آنان چیزی جز ژ۳ نبود با مهماتی مختصر در مقابل دو تا سه هزار نفر مهاجم مزدور که به انواع سلاح‌های سبک و سنگین اهدائی اربابان صهیونیست‌شان مجهز بودند؛ قهرمانانه ایستادگی کردند و در حالی که شهر پاوه در معرض سقوط قرار داشت 35 نفر مدافع شجاع به همراه شهید انصاری مسئولیت دفاع از بیمارستان و حمایت از بیماران را به عهده می‌گیرند.

مزدوران مهاجم وحشیگری را به اوج رسانده و در شب بیست و ششم مرداد ماه بیمارستان را محاصره و به تیراندازی می‌پردازند، لیکن با دفاع مردانه محافظان بیمارستان مواجه و تعدادی از آنان به هلاکت می‌رسند و مدت کوتاهی را عقب نشینی می‌کنند. شهید انصاری در این فرصت اندک که مصادف با شب 23 ماه مبارک رمضان و شب احیاء و قدر بوده برنامه احیاء ترتیب داده و در اوج ناامیدی به تقویت روحی همرزمان خود می‌پردازد، به طوری که به گواهی چند تن از بازماندگان، در این امر موفقیت موثری به دست می‌آورد.

صبح روز 23 رمضان مصادف با روز جمعه فرا می‌رسد، روزی که از طرف امام خمینی به عنوان روز قدس و روز همبستگی جهانی با ملت مظلوم فلسطین علیه صهیونیست‌های غاصب قدس شریف اعلام میشود؛ احمد به عادت همیشه به تلاوت قرآن می‌پردازد که درگیری آغاز می‌شود و مهاجمین با تعداد بیشتر و تجهیزات سنگین‌تر به بیمارستان حمله می‌کنند؛ محافظین بیمارستان به آتش آنان پاسخ می‌دهند؛ ساعت حدود 11 صبح است که بیمارستان از چهار طرف در محاصره قرار می‌گیرد و حلقه محاصره تنگتر می‌شود، در اوج این نبرد نابرابر مهمات اندک برادران به پایان می‌رسد، دفاع جانانه آنان در هم می‌شکند و ۲۶ تن از این رادمردان با شهادت سرخشان، خون خود را نثار راه خدا و دفاع از انقلاب مردمشان می‌کنند.
احمد هم که در این دفاع جانانه با قرائت قرآن شریف، عصبانیت مزدوران را به اوج رسانده بود با تنی مجروح و شکنجه دیده، در اسارت آنان با بیرحمی هرچه تمامتر اسماعیل وار قربانی اسلام و قرآن گردیده و در مقابل هلهله یزیدیان، ذبح می‌شود. بدینسان احمد، قاری بزرگ قرآن کشور، عاشقانه و سرافرازانه در ۲۶ مرداد ماه برابر با ۲۳ ماه مبارک رمضان، در راه دفاع از کشور و آرمان‌های اسلامی مردم بزرگ ایران که راهی جز راه قرآن و عترت پاک رسول اعظم نبود شهادت را در آغوش می‌گیرد و با عنوان اولین قاری قرآن شهید به سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) می‌پیوندد.

در نهایت با دفاع جانانه گروه اندک باقی مانده در شهر پاوه و طولانی نمودن ایستادگی این عزیزان، به فرمان رهبر کبیر انقلاب ایران، نیروهای مردمی به همراهی شهید چمران به پاوه می‌رسند و محاصره مدافعان قهرمان شهر را درهم میشکنند و مزدوران سرسپرده را تار و مار می‌کنند و توطئه بزرگی در کشور عزیزمان ایران، با مجاهدت احمدها و چمران‌ها خنثی می‌شود و راه استقلال و عظمت کشور و پیروزی‌های مردم ایران تداوم می‌یابد و اسلام و قرآن باز هم پیروز می‌شوند.

شهادت احمد در جامعه زندگی‌اش و در میان سایر جوانان و دوستان قرآنی، موجی از خشم و غیرت ایجاد نموده و هزاران احمد دیگر را برای ادامه راه سرخ او راهی جبهه‌های حق علیه باطل نمود تا در دفاع از اسلام راه او و سایر شهیدان را ادامه دهند. این شهید بزرگوار در یادمان شهدای پاوه آرمیده و زیارتگاه عاشقان است.

انتهای پیام/