شبی بود که ساواک در مدرسه و مسجد حکیم آمد و به بازرسی آن جا پرداخت و به علت وجود کتاب های خاص، بنا بود ساواک ایشان را همراه خود ببرد. آن شب، شام غریبان طلاب مدرسه بود. ایشان آخرین نماز مغرب و عشاء را قبل از زندانی شدن برای ما اقامه کرد. گرچه غریبانه بود، اما چنان با وقار و اقتدار در حضور مأموران ساواک و در حالی که مسجد در محاصره ی آن ها بود، نماز را اقامه کردند که ما به یاد نماز امام حسین علیه السلام در حضور یزیدیان در صحرای کربلا افتادیم. قیام و قعود و همه ی ارکان نماز آن شب ایشان «رضا به قضاء الله و رضاءالله و تسلیماً الامرالله» بود و فریاد «هیهات مناالذله» را به همراه داشت.
کتاب ترمه نور، صص 116- 115
► دانلود (نمایش در تلفن همراه)