کربلا همچنان جاریست...

با خود می گفتم، تو را چه گمان است؟! آیا غیر آنست که حسین هنوز در کربلاست و در حال جهاد...

خودش گفت، «من جز برای امر به معروف و نهی از منکر قیام نکرده ام»... و ما دیدیم امر به معروفش را در قیام برای قائم نگه داشتن فرهنگ خدا در عصری که بشر روی به جانب غیر می کرد، هر چند پاسی نگذشته بود از غروب رحلت آن وصی خاتم... و نهی از منکرش را در انقلابش... انقلاب در عصری که بشر سیر تاریخی خود را به مانداب جهالت پیش از پیغامبر اسلام می دید و او انقلاب کرد و همه بشریت را از این سیر موهوم باز داشت... نه تنها باز داشت بلکه این زندگی جاهلانه را منقلب ساخت و از درون همه را بیدار کرد و نور اسلام را باری دیگر در قلب ها شعله ور ساخت و این است که حضرت خاتم الانبیا (صلی الله علیه و آله) فرمود: حسین منی و انا من الحسین... و اگر این انقلاب، اسلامی نبود، در آن سیر جهالت، کی بشر خود را در معنویت می یافت؟!...

مگر نیست «کل ارض کربلا و کل یوم عاشورا...» پس گوش تیز کن و چشم باز و دریاب ندای حسین زمان را که فرمود: «غربی ها در علم پیشرفت کردند، در فناوری پیشرفت کردند، در صنعت پیشرفت کردند، صنعت خودشان را به اوج رساندند، اما این را در خدمت بدبخت کردن ملتها به کار بردند؛ چرا؟ چون آن تمدن پایه معنوی نداشت، معنویت در آن نبود. وقتی معنویت نبود، اخلاق هم نخواهد بود. ادعای آنها نسبت به اخلاق، ادعای دروغین است؛ هیچ واقعیتی ندارد. بله در فیلمهای سینمایی، در تلاش هالیوود، اخلاق هست، صبر هست، عقل هست؛ اما در واقعیت زندگی این حرف ها وجود ندارد. وقتی دوری از معنویت شد، این می شود... این تمدن، منقطع از معنویت و قرآن است.۱» چه کس را هست گوش، تا بشنود حسین زمان چه می گوید، چه سان نفی استکبار می کند و چطور نهی از منکر...؟!

مگر نیست «کل ارض کربلا و کل یوم عاشورا...» پس تو را اگر میل به کاروان کربلا هست و جان امام را بر جانت پیش قدم می شماری پس ای جوان، سخنش را نیز چنین کن و بر خود حاکم...که فرمود:«داعیه ما ایجاد تمدنی است متکی به معنویت، متکی به خدا، متکی به وحی الهی، متکی به تعلیم الهی، متکی به هدایت الهی. امروز اگر یک چنین تمدنی را ملت های اسلامی- که بحمدلله بسیاری از ملتهای اسلامی بیدار شده اند و به پا خاسته اند- بتوانند پایه گذاری کنند، بشر سعادتمند خواهد شد. این را شما جوان های عزیز به خاطر بسپارید، این را شاخص و معیار قرار بدهید...عمل خودمان را باید قرآنی کنیم، الهی کنیم. به گفتن نیست، به زبان نیست، به ادعا کردن نیست؛ باید در عمل، در این راه حرکت کنیم و قدم برداریم... قرآن را در باطن خودتان، در دل خودتان پایدار کنید و آن را به عمل خودتان نزدیک کنید. هر کدام از ما اگر در عمل این را متعهد شدیم، جامعه پیش خواهد رفت، جامعه قرآنی خواهد شد.۲» صدای حسین است که هنوز می آید... در حال امر به بزرگترینِ معروف هاست...

کربلا همچنان جاریست... بنگریم سیل زمان، که را با خود برده است...؟! این ما هستیم که در پس صفحات کهنه تاریخ محو شده ایم نه سال ۶۱ هجری قمری...سال ۶۱ هجرت کهنه نیست، بلکه همچنان جاریست و حیات می بخشد بر هرآنکس که با اعضا و جوارح لبیک گوید ندای حسین وقت را...

شامه ات را به کار گیر...می شنوی؟! بوی خون است... این جا طلائیه است، شلمچه است، کنار ساحل اروند است، شرهانی است، فکه است، کربلای۵ است، نینواست، این جا کربلاست و این ها همه کربلائیان اند...آری آن یک سر ندارد و همچنان پیکرش تکبیر می گوید، هرچند زیر شنی تانک های شیطان تکه تکه شده است...و آن دیگری پاهایش متلاشی است هر چند واقف به این حاصل بود اما لبیک می گوید، دست امام را می بوسد، هرچند پاره پاره روی مین ها افتاده است...این ها حسین را دیدند... صدایش را شنیدند... پیامش را فهمیدند... در پای عمل ایستادند و تا جان در بدن داشتند جنگیدند... و آنجا که وظایف خود را به منتهی درجه رساندند، دست حسین را بوسیدند...

دیروز در کربلا بود که آب را بر آل الله بستند... اما امروز هر آنچه بر معیشت یک فرد لازم است بر ملت الله بسته اند، حتی دارو را هم... اخبارش را که از رادیو و تلوزیون می شنوی، هرچند امروز کربلا نیست و شرایط نیز مغایر است با آن روز و ما بس خوب می خوریم و خوب می آشامیم و خوب می پوشیم... اما تو بدان که این ها نهایت تلاش شیطان است برای کندن ریشه اسلام... آنجا که آل الله را نتوانست در خود هضم کند و ببلعد چطور این ملت را می تواند و این نشان از وسعت یافتن کربلاست و حقارت شیطان که دیروز قشری بودند و امروز ملتی در حساب اند و آن ملعون دیروز با اندکی می جنگید و امروز با ملتی و این بس فاش آشکار است که ...

ظهر عاشورا را پایانی نیست مگر در صبح ظهور...

والسلام

سعید ابراهیمی

۱و۲- بیانات امام خامنه ای(مد ظله العالی) در محفل انس با قرآن ۹۱/۴/۳۱

انتهای پیام/