روایتی از زندگی نخستین شهید دانشجو و طلبه اصفهان که در قیام ۱۵ خرداد شهد شهادت نوشید

به گزارش راهیان نور ، 15 خرداد 1342 روزی است که مردم ایران شاید برای نخستین‌بار قبل از انقلاب، دست به قیام و مخالفت با حکومت پهلوی زدند، قیامی کاملاً مردمی که بعدها به عنوان سرمنشأ پیروزی انقلاب اسلامی نامیده شد و تعداد بی‌شماری از اقشار مختلف مردم ایران در آن به خاک و خون کشیده شدند.
در سحرگاه پانزدهم خرداد سال 1342، دژخیمان رژیم ستم شاهی به خانه امام راحل یورش بردند. آن‌ها امام(ره) را که 3 روز قبل، در مدرسه فیضیه، علیه جنایات شاه سخنرانی کوبنده‌ای انجام داده بود را دستگیر و دور از چشم مردم، به زندانی در تهران منتقل کردند.

مردم شهرهای تهران و قم پس از اطلاع از دستگیری امام خمینی(ره) توسط نیروهای امنیتی رژیم شاهنشاهی، دست به اعتراض زدند، در تهران، دانشجویان دانشگاه تهران، کلاس‌ها را تعطیل کردند و به تظاهرات مردمی پیوستند، بارفروشان نیز از مرکز شهر به حرکت درآمده و به تظاهرکنندگان ملحق شدند، با اضافه شدن اقشار مختلف مردم به این اعتراض مردم و افزایش تعداد تظاهرکنندگان، مأموران نظامی شاهنشاهی به سمت مردم تیراندازی کردند و این قیام، به خاک و خون کشیده شد.

مردم اصفهان در روز 16 خرداد، ساعت 8 بعدازظهر حدود 500 نفر به رهبری مصطفی خلیلیان در خیابان چهارباغ تجمع کردند و در حمایت از امام خمینی(ره) شعارهایی ‌سردادند، علاوه بر این تظاهرات، اصفهانی‌ها با بستن بازار، اعتراض خود را نسبت به اقدامات حکومت پهلوی نشان دادند.

شهادت نخستین شهید دانشجو و طلبه اصفهان در قیام 15 خرداد

«شهید مظفر موسوی طادی» نخستین شهید دانشجو و طلبه استان اصفهان است که در واقعه 15 خرداد به وسیله گلوله نظامیان رژیم شاهنشاهی به شهادت رسید. شهید موسوی متولد 1323 و اهل روستای طاد از توابع شهرستان فلاورجان است که در زمان قیام 15 خرداد در تهران مشغول به تحصیل در رشته الهیات در مقطع لیسانس بود و با حضور در تظاهرات مردمی علیه حکومت پهلوی به شهادت رسید.

حجت‌الاسلام مظاهر شریف زاده، همرزم شهید مظفر موسوی درباره آشنایی خود با این شهید والا مقام می‌گوید: من و شهید موسوی از ابتدا در حوزه علمیه زرین شهر اصفهان تحصیل می‌کردیم، پس از مدتی متوجه شدیم که استادهایی که در این حوزه علمیه به ما تدریس می‌کنند، از نظر قدرت بیان و مسائل تربیتی و علمی، ما را اشباع نمی‌کنند و حدود سال 1340 با شهید موسوی تصمیم گرفتیم برای ادامه تحصیل به قم برویم.

حجت‌الاسلام شریف‌زاده از قبولی خود و شهید موسوی در یکی از مدارس آیت‌الله گلپایگانی می‌گوید و می‌افزاید: در قم از ما امتحان ورودی گرفته شد که هر دوی ما در این آزمون قبول شدیم و در یکی از مدارس آیت‌الله گلپایگانی که نوساز بود، توانستیم تحصیلاتمان را ادامه دهیم و با شهید موسوی در یک حجره بودیم.

شهید موسوی در هوش، نابغه بود

شهید مظفر موسوی پس از 7 یا 8 ماه، برای شرکت در امتحان مدرسی (فوق دیپلم آن زمان) به تهران عزیمت می‌کند و در یکی از دانشکده‌ها که به نام علوم معقول و منقول معروف بود، تحصیلاتش را ادامه می‌دهد و با وقوع قیام 15 خرداد به شهادت می‌رسد. 

حجت‌الاسلام شریف‌زاده درباره ویژگی‌های فردی شهید موسوی می‌گوید: او از نظر هوش، نابغه بود، از نظر حافظه نمونه بود، او احتیاج به مطالعه نداشت و بهتر از همه ما به سئوالات پاسخ می‌داد، او به ایده خودش فعالیت می‌کرد، من پس از اینکه شهید موسوی به تهران رفت ارتباطی زیادی به او نداشتم و پس از واقعه مدرسه فیضیه به اصفهان آمدم، شهید موسوی گاه گاهی به روستای طاد می‌آمد و ما او را می‌دیدیم و از احوالش مطلع می‌شدیم، او در زمانی که در تهران بود در مدرسه آیت‌الله مطهری فعالیت داشت و تحصیل هم می‌کرد.

انتهای پیام/