فارس- راهیان نور- شهید رسول عبادت در شانزدهم خرداد سال 1360 در ارتفاعات قوچ سلطان منطقه مریوان به شهادت رسید.

به گزارش راهیان نور؛ مهرماه سال ۱۳۲۴ مصادف با میلاد حضرت رسول اکرم(ص) پسری متولد شد که پدرش به میمنت این روز فرخنده نام او را «رسول» گذاشت تا تداوم‌دهنده راه مولایش حسین (ع) باشد. تولد این کودک که پنجمین فرزند یک خانواده پر جمعیت بود، خیر و برکت با خود به همراه داشت و دگرگونی چشمگیری در معاش زندگی خانواده به وجود آورد.

ویژگی‌های ظاهری و اخلاقی رسول

رسول کودکی بود با جثه بزرگ و صورتی خندان که توجه همه را به خود جلب می‌کرد. اخلاق وی باعث شده بود که از روزهای نخست تولدش مورد توجه پدر و مادرش قرار بگیرد و محبت آن دو را به خود جلب کند. در سن پنج سالگی پدر او را با قرآن و آموزش‌های دینی آشنا کرد به گونه‌ای که هنگام ورود به دبستان نمازش را می‌خواند و با توجه به صوت زیبای خدادادی که داشت، در مساجد مکبر شده بود و اذان می‌گفت و در مجالس قرآن را با صوت زیبا تلاوت می‌کرد.

هوش و استعداد سرشارش باعث شده بود تا همیشه در سطوح مختلف درسی جزو شاگردان ممتاز باشد. او با برخورداری از قوای جسمانی کم‌نظیر در اغلب رشته‌های ورزشی مانند دومیدانی، کشتی، شنا و وزنه‌برداری شرکت کرد و در بیشتر آنها موفق به کسب مدال شد و از این نظر مایه مباهات و افتخار مدرسه بود.

گذشت زمان از او جوانی مؤمن و متدین ساخت. جوانی خوش‌برخورد که در برخورد اول همه را شیفته خود می‌کرد. جوانی که اغلب آشنایان از او به عنوان الگوی انسانی متدین و مؤمن برای تعلیم و تربیت فرزندانشان بهره می‌بردند. پایبندی به احکام اسلامی باعث شده بود از شرکت در مجالسی که آلوده به مسایل غیرمذهبی بودند به شدت خودداری کند و عواقب شرکت در چنین محافلی را به دیگران گوشزد می‌کرد.

ورود به دانشکده افسری در تهران و مسئولیت فرماندهی

همین امر باعث شده بود دوستان و آشنایان از دعوت او در چنین محافلی صرف‌نظر کنند و به قول خودشان مانع از آن شوند که او مجلس آنان را به هم بزند. البته در محافل خانوادگی، او جایگاه خاصی داشت و باتوجه به علاقه زیادش به کودکان همه چشم به‌راه این بزرگوار بودند. در اینگونه مجالس او کودکان را جمع می‌کرد و ضمن آشنا کردن آنها با ورزش‌های گوناگون با آنان بازی می‌کرد. این عملش باعث شده بود بچه‌ها به او علاقه خاصی داشته باشند و جذب او شوند.پس از پایان دوره دبیرستان و اخذ مدرک دیپلم ریاضی از دبیرستان نمازی شیراز برای شرکت در کنکور ورودی دانشکده افسری راهی تهران شد.

«رسول عبادت» پس از موفقیت در کنکور ورودی دانشکده افسری در سال ۱۳۴۳ وارد دانشکده افسری و در آنجا مشغول تحصیل شد. یکی از دوستان دوران دانشکده می گوید: «از نظر دوره خدمتی با من هم دوره نبود اما از آنجا که خدمت دانشکده افسری شبانه روزی بود از همان ابتدا با خصوصیات اخلاقی‌اش آشنا شدم. او فردی مؤمن و متعهد بود که همیشه در انجام فرایض و تکالیف دینی اهتمام داشت و با تمام وجود تلاش می‌کرد دوستان و آشنایان را با مسایل اسلامی آشنا کند و بدین وسیله مانع انحراف احتمالی آنان شود.

البته چنین حرکتی از او چندان هم دور از ذهن نبود چرا که بیشتر اوقات خود را صرف مطالعه کتاب‌های مذهبی و علمی می‌کرد و از اوقات بیکاری خود به نحو احسن بهره برداری می‌کرد. به همین دلیل اکثر دانشجویان او را می‌شناختند و علاقه خاصی به او داشتند.»

پس از طی دوره مقدماتی در شیراز به عنوان «فرمانده دسته سوم گروهان سوم گردان ۹۲ تیپ هوابرد» منصوب شد. از همان آغاز خدمت حتی در زمان فرماندهی، با نیروهای زیردست، به خصوص سربازان بسیار مهربان بود و با عدالت رفتار می‌کرد و خود را جدا از آنها نمی‌دانست و به همین دلیل اکثر کارکنان او را دوست داشته و احترام خاصی برای وی قائل بودند.

نفر اول مسابقات تیراندازی کشورهای عضو پیمان «سنتو»

در سال ۱۳۴۹ با دختری متدین از خانواده‌ای مذهبی در اصفهان ازدواج کرد و تشکیل خانواده داد. در تمام عمر فعالیت‌های ورزشی خود را ادامه می‌داد و در راستای همین حرکت در روز چهارم اسفند ماه سال 1351 برای شرکت در مسابقات تیراندازی کشورهای عضوپیمان «سنتو»* از سوی یگان مربوطه به تهران اعزام شد و با توجه به فعالیت چشمگیرش در این مسابقات موفق به کسب مقام اول شد. او تمام دوره‌های علمی و رزمی ارتش مانند «دانشکده فرماندهی و ستاد»، «پدافند»، «رنجری»، «چتربازی» و «مربی پرش» را در طول خدمت سپری کرد.


در تداوم همین فعالیت‌ها به محض بازگشت از مسابقات در دوره نهم چتربازی تیپ ۵۵ شرکت کرد و با انجام ۹۰ پرش این دوره را به طور کامل به پایان رساند. همگام با این فعالیت‌ها تماس خود را با روحانیون حفظ می‌کرد و از کسب علوم دینی و علمی غافل نمی‌شد. به گونه‌ای که حجت الاسلام و المسلمین حائری مسئول دفتر مشاوره حضرت امام (ره) در شیراز همیشه از او به نیکی یاد می‌کرد. و درباره رسول می‌گفت: او دروغ نمی‌گفت و زیر بار حرف نادرست نمی‌رفت.
 

رسول عبادت