دل به سفر راهیان‌نور که بسپاری، دیگر پایانی برایش متصور نیست. می‌روی به قلبِ یادمان‌های دفاع مقدس. جایی که هر مزار، قصه‌ای دارد. قصه‌ی جوانانی که قدم در راهی بی‌بازگشت نهادند تا گمنام بمانند و این گمنامی نه از برای فراموش شدن، که ارمغانی بر عظمتِ نام و نشان‌ِ‌شان است.

به گزارش مرکز خبری شهید رهبر، سرش را از پنجره‌ اتوبوس بیرون می‌برد تا هوای زمستانِ بهاری خوزستان را استشمام کند. تکه‌های ابر به وسط آسمان رسیده بود که تابلوی «۵ کیلومتر تا شلمچه» از مقابل چشمان او و همه مسافرانی که برای رسیدن به سرزمین نور دل توی دل‌شان نبود، گذشت.