اینجا حرم شهیدان هویزه است

اینجا حرم شهیدان هویزه است، باغی از باغ های بهشت؛ چشم دل بگشا؛ خیمه های از یاقوت سرخ در اینجا برپا شده است، برمزار شهدای مظلومی که با خیانت بنی صدر در محاصره دشمن قرار گرفتند اما شائبه تردید، یقین شان را آلوده نکرد تا آنگاه که خطاب ارجعی را به حق الیقین دریافتند و همنشین شهدای دشت کربلا شدند.


***
شهر هویزه در جنوب غربی سوسنگرد قرار دارد و از جمله حوادث مهم این شهر در دوران دفاع مقدس شهادت حامد جرقی بخشدار آن است که در روزهای نخست جنگ توسط دشمن بعثی صورت گرفت .


همچنین خروش مردم شهر علیه بعثیون به خاطر به شهادت رساندن سهام خیام دختر نوجوانی است که در برابر نیروهای متجاوز با شهامت ایستادگی کرد و باعث مقاومت بیشتر مردم در برابر دشمن شد.


حماسه و ماجرای شهدای هویزه در ۱۶ دی ۱۳۵۹ رقم خود و طی این روز بود که حدود ۷۰ رزمنده که در میان آنان ۲۰ دانشجوی خط امام (ره) نیز حضور داشتند، به محاصره تانک های متجاوزان بعثی در آمدند و آسمانی شدند، پیکر پاک آنان زیر شنی های تانک ها له شد و اجساد مطهرشان حدود ۱۷ ماه بعد از سوی رزمندگان کشف شد که در همان محل شهادت دفن شده است.


تن هایی که یکی از روی قرآن های جیبی اش شناسایی می شد و دیگری از روی بقایای پیراهن یا لوازم همراهش، هر کدام ماجرایی شنیدنی از سال ها مبارزه و مجاهدت داشتند.


نیروهای عراقی پس از عملیات نصر و شهادت دانشجویان پیرو خط امام محاصره هویزه را تشدید و در ۲۷ دی ۱۳۵۹ آن را اشغال و شهر را کاملا تخریب کردند، شهر هویزه در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۶۱در مرحله دوم عملیات بیت المقدس آزاد شد.


با خود نجوا می کنم که اگر یکی از آیندگان از من بپرسد که هویزه کجاست چه جوابی باید بدهم؟
بگوییم هویزه جنوبی ترین شهر دشت آزادگان و مرکز بخش هویزه یا هوزگان است و در ۱۰ کیلومتری
جنوب غربی سوسنگرد قرار دارد یا بگویم اینجا مقر خط شکنانی است و می دانی خط شکن یعنی چه؟

یعنی با یقین به جانفشانی وظیفه و رسالت را انجام دادن... در حال نتوانستن توانستن بی همراهی
یاران رفتن...

ای کاش آیندگان از من نپرسند که هویزه کجاست؛ چرا که جواب گفتن به این سوال به این سادگی ها
نیست، گفته اند \'شرف المکان بالمکین\' اعتبار مکان به انسان هایی است که در آن زیسته اند و چه خوب گفته اند.


با آغاز جنگ تحمیلی رژیم بعثی صدام علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، هویزه آخرین شهر در دشت آزادگان بود که به اشغال ارتش عراق درآمد. نیروهای عراقی پس از پیشروی در منطقه سوسنگرد و کرخه نور، عملا هویزه را در محاصره داشتند لیکن برای اشغال آن تعجیل نمی کردند تا اینکه عملیات نصر در ۱۵ دی ۱۳۵۹ آغاز و در نخستین مرحله آن یک تیپ عراقی منهدم شد. آنان در مرحله بعدی عملیات با ناکامی روبه رو شد و با کاهش تدریجی توان مدافعان، دشمن متجاوز بعثی در روز ۱۸ دی ۱۳۵۹ خود را به کرخه نور رساند و نیروهای خودی برای جلوگیری از نفوذ دشمن به شمال کرخه نور ناچار شدند هنگام عقب نشینی پل واقع در روستای حمودی فردوس را تخریب کنند.

دشمن با تجاربی که از جریان مقاومت مدافعان سوسنگرد و خرمشهر کسب کرده بود، قصد داشت با پیش روی گام به گام و محتاطانه محاصره شهر را از چهار طرف کامل کند و هنگامی که شهر کاملا تخلیه شده و دیگر مقاومتی در آن نباشد، وارد هویزه شود. از این رو در روز ۲۱ دی ۱۳۵۹ حدود پنجاه تانک دشمن در نزدیکی روستای ساریه موضع گرفتند و در جنوب شرقی هویزه نیز نیروهای دشمن تا ۲ کیلومتری شهر پیشروی کرده و شهر را زیر آتش خود قرار دادند.

در روز ۲۳ دی ۱۳۵۹ یک گردان تانک و یک گردان پیاده از ارتش عراق نیز در یک کیلومتری شرق هویزه محاصره را کامل تر کردند و نیروهایی هم که از ۲ روز قبل در نزدیکی روستای ساریه مستقر بودند، پیش روی کرده و جاده را در اختیار قرار گرفتند.

در روز ۲۵ دی ۱۳۵۹ در حالی که هویزه زیر آتش قوای دشمن بود، یک گردان پیاده عراق نیز خود را به روستای ساریه رساند و در آنجا مستقر شد، به این ترتیب هویزه علاوه بر شرق و جنوب، از سمت شمال و غرب نیز محاصره شد و دشمن در تاریخ ۲۷ دی ۱۳۵۹ وارد شهر شد و با استقرار چند تانک برای تامین در داخل شهر، افراد پیاده با اطمینان از نبودن نیروهای مقاومت به غارت منازل مردم مشغول شدند.

این شهر هم زمان با عملیات فتح المبین در راستای راهبرد ایجاد سرزمین سوخته به کلی تخریب شد به نحوی که قدم گاه حضرت عباس (ع) و ساختمان مقابل آن تنها آثار باقی مانده از شهر قدیم هویزه است، هویزه همچنان در اشغال دشمن بود تا آن که در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۶۱ با عقب نشینی دشمن، در مرحله دوم عملیات بیت المقدس آزاد شد.

در این عملیات، قوای قرارگاه قدس به پنج گروه تقسیم شد و قدس ۱ در غرب هویزه و قدس های ۲، ۳، ۴ و ۵ در شرق هویزه وارد عمل شدند، در نتیجه تلاش هایی که باعث عقب نشینی دشمن از این منطقه شد، حدود چهار هزار و ۱۰۰ کیلومتر مربع از منطقه اشغالی شامل جفیر، پادگان حمید و به خصوص هویزه آزاد شد.

بلافاصله پس از آزادی هویزه، آستان قدس رضوی به فرمان حضرت امام خمینی(ره) کار ساخت شهر جدید هویزه را که سه برابر شهر ویران شده قبل بود، آغاز کرد که تا سال ۱۳۶۴ همچنان ادامه داشت.

هویزه مکانی است که مقام معظم رهبری در جمع عشایر غیور منطقه در یادمان شهدای هویزه در تاریخ ۲۰ اسفند ۱۳۷۵ فرموده اند: امروز، گنبد و بارگاه و دستگاه معنوی شهیدان هویزه وسیله ای برای توجه دل ها به قدرت لایزال پروردگار عالم است.

همچنین معظم له درباره هویزه فرموده اند: سراسر دوران جنگ، سرشار از ماجراهای رویا گونه این راهیان شب و شیران روز است و گروه شهیدان هویزه از برجسته ترین آنانند.