تاریخ انتشار
سه شنبه ۱۱ فروردين ۱۳۹۴ ساعت ۱۳:۱۰
کد مطلب : ۴۷۸۵
دلنوشته ای برای معراج شهدای اهواز؛
به فرودگاه پرستوهای زخمی خوش آمدید!
من سفیر گوش خراش هیچ تک تیراندازی را نشنیدهام، زخم هیچ مجروحی و نبستهام و گرمی خون هیچ شهیدی را حس نکردهام آن زمانی که زمین کشورم سرخ بود من نبودهام، آری؟ سهم من از این جنگ به اندازی رویای یک کودک جنگ زده هم نبود من از جنگ چه میدانم! و اینجا، قطعهای از بهشت که در کشورم هبوط کرده است. آری اینجا بهشت است؛ دری از درهای نسیم خداست؛ دل که هوای بهشت را میکند به معراج می رود و سراغ او را میگیرد.
من خودم بارها دیدهام که عاشقان و دلدادگانت، وقتی اینجا میآیند، تکههای بهشت را در مشتهای کوچک و بزرگ خویش به سوغات میبرند؛ آری! اینجا محل غربت خاک است و محل پیوست زمین و آسمان، محل رسیدن عاشق به معشوق و محل تلاقی دل و دلدار است.
ای خون پاک از دست دادهها! ای سرو ایستاده در برابر خورشید! اینک در این زمین میچرخم و میچرخم و شما را نمیبینم، اما بویتان را حس میکنم.
یادمان معراج شهدا محل حضور پیکرهای مطهر و نورانی شهدای تازه تفحص شده است که به تازگی از مناطق عملیاتی جنوب و غرب کشور کشف شده، این شهدا از مناطق عملیاتی مختلف از جمله فاو، مجنون، شلمچه، فکه و .... از سوی کمیته جستجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح کشف و شناسایی میشوند. معراج شهدای اهواز هم اکنون در کیلومتر 2 جاده اهواز- اندیمشک و در پادگانی که به نام شهید علی محمودوند (یکی از فرماندهانی که در جریان تفحص پیکرهای مطهر شهدا به شهادت رسید) قرار گرفته است.
در طول سال و به ویژه در ایام نوروز یادمان معراج شهدا میزبان زائران و کاروانهایی است که مشتاقانه برای زیارت و تجدید پیمان با شهدا و آرمانهایشان قدم در این وادی مقدس
میگذارند و در یک بستر معنوی و گاهی هم به صورت خود جوش به برگزاری برنامههای دینی و فرهنگی میپردازند.
معراج شهدا قدمگاه ملائک الهی و میعادگاه خیل پرشور جوانان و نوجوانانی است که از نزدیک عطر انس و معنویت را در مشام جانشان حفظ میکند،بسیاری از خانوادههای معظم شهدای جاویدالاثر نخستین میعادگاه خود را معراج شهدای اهواز میدانند، چه بسا یکی از همین شهدای تازه تفحص شده آشنا و سفر کرده دیرین آنها باشد.
در کلیپی که برای زائران شهدا پخش میشود ولی امر مسلمین جهان حال و هوای خانواده شهدای جاویدالاثر را این گونه بیان میکنند: «چقدر سخت است یک خانوادهای مفقودالاثر داشته باشد، خانوادهای که نمیدانند جوانشان زنده است یا نه، هر لحظهای برای آنها مثل شب عملیات است، دائم در حال نگرانیاند آیا زنده است، آیا شهید شده آیا زنده خواهند ماند آیا او را خواهند دید؟»
انتهای پیام/